دنیای واژهها دنیای عجیبی است. دنیایی که میتوانی واژههایی را خود وضع کنی و برای مقصودی خاص اراده نمایی. دنیایی که معانی بلند و عمیق را در پس برخی واژههای ساده، عامیانه و روزمره پنهان میکنی ولی ژرفا و اهمیت آن را نمیتوانی بازگویی. بازی با الفاظ و واژه ها و یافتن کلماتی برای مقصودت اگرچه لذت بخش و دل انگیز است اما به همان اندازه نیز سخت و دشوار است.
این روزها که همه بدنبال یک رئیس جمهور «خوب» میگردیم، بازار معرفی شاخصهها، معیارها و مصادیق داغ داغ است. هر کس با دریافتی که از اوضاع کشور و نیازهای فعلی و آتی جامعه ایرانی دارد، یک ویژگی خاص را بیان میکند. برخی ویژگیهای ثابت و عمومی نیز در کنار معیارهای متغیر و تخصصی زینت بخش این راهنماییهاست. در این میان دائماً عبارت «رجل مذهبی و سیاسی» برگرفته از قانون اساسی تکرار میشود.
اما من هرچه خواستم یک رئیس جمهور خوب را معرفی کنم واژهای جز «رجل بسیجی» نیافتم. واژهای که جامع همه صفات نیک و مانع هم نقاط منفی است.
«رجل بسیجی» کسی است که ویژگیهای حداقلی رئیس جمهور را که در اصل 115 قانون اساسی آمده است، داراست. یعنی: «رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد: ایرانیالاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور.»
«رجل بسیجی» کسی است که در وهله اول به اسلام معتقد است، مومن است و باتقواست. برای او ارزشهای اسلامی و نظام انقلاب اسلامی در درجه اول اهمیت قرار دارد، او از لحاظ اجرایی توانمند است و علاوه بر این موارد از سطح مطلوبی از معرفت دینی بدون انحراف و التقاط برخوردار است. از لحاظ بینش سیاسی نیز به گونهای است که بر مسائل داخلی و بینالمللی و مسیر انقلاب و بایستههای انقلاب در دهه چهارم اشراف و قدرت تحلیل دارد. او ظرفیت بکارگیری نیروهای انقلابی توانمند را در بخشهای مختلف در حوزه مدیریت منابع انسانی داراست. صبور است، دارای روحیه سعه صدر و قدرت تحمل است، به گونهای که در هنگام مشکلات با سعهی صدر بالا راه عبور از مشکلات را پیدا میکند. قدرت تعامل با قوا را دارد تا از چالش های پیش روی اداره نظام با موفقیت عبور نماید.
«رجل بسیجی» از عمق جان به ولایت فقیه معتقد است. برای فدا شدن در راه انقلاب آماده است. مجاهدتش را در صحنه نبرد و جهاد با دشمن نشان داده و جانفشانیاش را بارها به نمایش گذاشته است. از جان و مال و آبروی خویش برای انقلاب گذشته است و منافع خود و هیچ حزب و جریانی را بر منافع امام و امت ترجیح نمیدهد.
«رجل بسیجی» وارد باند بازی های حزبی و قبیلهای نمیشود. او تنها در زیر پرچم یک حزب گام بر میدارد و آنهم «حزب الله» است.
در عرصه جهاد اقتصادی با نشاط، پر کار و با برنامه است و در این مسیر دچار روزمرگی نمیشود. برای مسائل اقتصادی، مسائل فرهنگی، مسائل معیشتی مردم راهحل مناسب دارد.
علاوه بر همه اینها، چون یکی از اصول پایهای انقلاب اسلامی ایستادگی و مقاومت است، «رجل بسیجی» شجاع، نترس است و با روحیه مقاومت در مقابل گفتمان سازش و در برابر قدرت های مستکبر عالم به ویژه آمریکا و صهیونیست میایستد. او مسیر پیشرفت اسلامی را هموار میکند. سعادت را برای همه ابنای بشر در سراسر عالم میخواهد. سطح رضایتمندی مردم را از نظام بالا میببرد. اعتماد مردم را جلب نموده و از پرداختن به حواشی میپرهیزد. از فراصت، هوشمندی بالایی برخوردار است.
انقلاب اسلامی برای رسیدن به تمام آرمانها و اهداف داخلی و منطقهای و بینالمللیاش نیازمند یک «رئیس جمهور بسیجی» است. اگر میخواهیم اوضاع اقتصادیمان به سامان شود، مشکلات معیشتی رفع شود، در برابر مستکبرین عالم عزتمند و مقتدر باشیم، یار مظلومان و مستضعفان جهان باشیم، تهاجم فرهنگی را تدبیر کنیم و نهایتاً گامی به سوی ظهور بر داریم باید یک رئیس جمهور بسیجی انتخاب کنیم.
آری ما رئیس جمهور بسیجی میخواهیم…
محمد سلیمانی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معارف اسلامی و حقوق