جنبش دانشجویی به نمایندگی از ملت ایران در مسند پاسداری از آرمان‌ها، از اعضای مجمع و جنابعالی انتظار دارد در بررسی لوایح مربوط به FATF تحت تأثیر جریان‌سازی‌ها و فشارهای سیاسی قرار نگیرد و بر اساس بررسی‌های فنی و تخصصی و رعایت مصالح کشور و منافع ملی، به صورت شفاف تصمیم‌گیری کند.
نامه ۸ بسیج دانشجویی دانشگاه‌های تهران خطاب به رئیس محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام پیرامون بررسی مجدد FATF
بسم الله الرحمن الرحیم
[مهمترین مسئولیت مجمع وظیفه «تشخیص مصلحت» است] مسئله مصلحت جزو مسائل درجه یک نظام، و به تعبیر امام بزرگوار به قدری مهم است که غفلت از آن گاهی موجب شکست اسلام می‌شود … در تعیین مصلحت باید به شیوه‌ای عمل شود که کاملاً اطمینان‌بخش باشد.
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای دوره جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام، ۱۴۰۱/۰۷/۲۰
آیت‌الله جناب آقای صادق لاریجانی
رئیس محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام
سلام علیکم؛
لوایح مرتبط با گروه ویژه اقدام مالی (FATF) پس از دوبار مسکوت ماندن، برای بار سوم در حالی در کمیسیون مشترک مجمع تشخیص مصلحت نظام بررسی می‌شود که صحنه فعلی جهان و داخل کشور در حال گذر از تغییراتی پرشتاب است که نیاز به اتخاذ تصمیمات کلان راهبردی، مبتنی بر عقلانیت و درک صحیح و واقع‌گرایانه از کنونِ بازیگران صحنه دارد. در این فرصت محدود، نظم جهانی چنان در حال تغییر و تحول و عبور است که هرساعت و هر دقیقه نپرداختن ما به اولویت‌ها، یا تعلل ما با پرداخت به شبه‌مسئله‌ها، تصمیمات هزینه‌ساز و عقب‌برنده و امتحان پس‌داده می‌تواند وضعیت ما را دچار شکستی فاحش و از دست‌دادن یک شبه‌ی دستاوردها کند.
امروز که طوفان‌الاقصی عزتمندانه با توافق آتش‌بس پایان یافته و زمان تبدیل دستاوردهای میدانی به دستاوردهای سیاسی است و توجه به فرصت‌ها و تهدیدهای جدی داخلی و خارجی در نظم جدید حاکم بر داخل و منطقه با وجود شرایط ویژه بر سر کار آمدن دولت جدید آمریکا بیش از هروقت ضروری به نظر می‌رسد، فقر ایده کلی و کلان‌نگری، در کنار اراده برای توجه به حل مسائل اصلی و ریشه‌ای کشور در دولت چهاردهم، موجب انقطاع توجه و توان‌گذاری نظام جمهوری اسلامی ایران در واقعیات شده است.
در این وقت حساس و زمان محدود و غیرقابل بازگشت مسئولین، در حالی که بیش از هر زمان به طراحی، بازآرایی و معماری سیاست خارجی، جهت تامین منافع ملی، تقویت جبهه مقاومت و رفع بحران های اقتصادی کشور نیازمندیم، شاهدیم که توان و زمان کشور عمدتا صرف دادن پیام توخالی و پالس‌های مذاکره به آمریکا، بدون ساختن و طراحی میز مذاکره برای امتیازگیری و دستاوردسازی می‌شود و نگاه «مذاکره برای مذاکره» که در دهه 90 شاهد نتایج آن بودیم، بیش از هروقت دیگر در صحنه سیاسی کشور حاکم شده است.
در این بین، طرح مسئله FATF آن هم با هجمه نگاه‌های عمدتا سیاسی و غیرکارشناسانه و بدون پشتوانه، کشور را در وضعیتی پیچیده قرار داده است. این در شرایطی است که اساسی‌ترین پرسش در رابطه با FATF در سیل اعمال فشارهای سیاسی و اولویت‌سازی از این مسئله همچنان بی‌پاسخ مانده است؛ او آن این است که حل مسئله FATF در شرایط فعلی دقیقا چه آورده‌ای برای ایران دارد؟
پاسخ به این سوال از سمت موافقان با جواب‌های بدون پشتوانه، بدون ضمانت و گنگ و بعضا متناقض و غلط همراه می‌شود؛ شاهد مثال این مسئله وجود اظهارات متنوع با مضامین یکسان مبنی بر آنکه بخشی از مشکلات کشور حل می‌شود، یا آنکه بخشی از فشارهای ناشی از تحریم پس از پذیرش FATF برداشته خواهد شد است.
سوال این است که کدام منافع ملی؟ کدام بخش از مشکلات کشور؟ در چه زمانی این گره‌گشایی آغاز می‌شود؟ تا چه زمان برای به ثمر رسیدن نتایج پذیرفتن این بندها باید صبر کرد و پس از آن مشاهده نتایج را طلب کرد؟ کدام بخش از فشارهای ناشی از کدام تحریم‌ها برداشته خواهد شد و این مهم چگونه رقم خواهد خورد؟
اکنون که نه مذاکراتی برقرار است و نه چشم‌اندازی از یک میز مذاکره در وضع موجود و با دولت مستقرشده فعلی ایالات متحده آمریکا و وزیر خارجه بر کرسی نشسته به نظر می‌رسد، نه طرف آمریکایی فکر می‌کند و اراده آن را دارد یا به نحوی ابراز کرده که قصد داشته باشد در سال دهم تحریم باید خارج از برنامه قبلی امتیاز خاصی بدهد. بلکه بالعکس، هیچ اعتقادی حتی به حفظ ظاهر در تعاملات با جمهوری اسلامی ایران ندارد و در عوض برنامه و سیاست مشخصی برای اعمال فشار حداکثری برای رسیدن به مقاصد خود در غرب آسیا دارد. از این رو چنانچه گفته شد، اینکه FATF را به یک موضوع درجه یک برای حل مسائل تبدیل کنیم، با واقعیت اراده طراحان و تصمیم‌گیرندگان آن همخوانی ندارد.
و اما در مورد اشکالات فنی FATF؛ همانطور که خود نیز مستحضرید اجرای آن در شرایط تحریمی، با افشای اطلاعات محرمانه‌ی مالی کشورمان در حوزه تجارت غیر رسمی و دور زدن تحریم که بیش از ۹۰ درصد تجارت ما را تشکیل می دهد، می تواند کشور را با بحران اقتصادی جدی مواجه کند و ما را در شرایطی قرار دهد که نه تنها دیگر قادر به دور زدن تحریم نخواهیم بود، بلکه حتی با فرض خروج از لیست سیاه FATF، با عدم تغییر شرایط تحریمی همچنان قادر به تجارت رسمی نبوده و ضربه ی شدید اقتصادی را متحمل خواهیم شد.
گذشته از آن در رابطه با پذیرش CFT به عنوان کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم، باید پرسید تعریف اعضای FATF که رژیم منفور صهیونیستی نیز جزو آنهاست از تروریسم چیست؟ آیا غیر از آن است که از نظر آمریکا و رژیم صهیونیستی هرگونه فعالیت کشور درراستای تقویت جبهه ی مقاومت، تقویت تروریسم به شمار می رود؟ آیا پذیرش این کنوانسیون نقض واضح اصل ۱۵۳ قانون اساسی در حمایت از مستضعفین و مبارزه با استکبار شمرده نمی‌شود؟ آیا در این جنگ تمام عیار با رژیم صهیونیستی که عضو دائم این تفاهم‌نامه است، مشرف کردن و اعطای سلطه اطلاعاتی بر سازوکارهای اقتصادی کشور به این رژیم جایز است؟
و فارغ از آن حتی با فرض پذیرش این دو معاهده و اجرای کامل آنها، باید گفت FATF هیچ گونه تضمینی جهت خروج ایران از لیست سیاه نداده است و خروج ایران از این لیست تنها یک احتمال است. چرا که در بیانیه ی رسمی FATF که در ژوئن 2016 منتشر شد، در رابطه با ایران تصریح شده است که در صورت اجرای کامل تعهدات توسط ایران، FATF، تنها اقدامات بعدی را بررسی خواهد کرد.
همچنین حتما برای اعضای مجمع روشن است که تمامی اعضای اصلی FATF درمورد تصمیمات حق وتو داشته و می توانند با خروج ایران از این لیست مخالفت کنند و با این وجود آیا آقایان تضمین خواهند کرد که در شرایط نزاع فعلی، علی رغم تعهد ایران به اجرای تمامی این بندهای پر هزینه، آمریکا و رژیم صهیونیستی با خروج ایران از لیست سیاه موافقت کنند؟
طبق گفته وزیر اقتصاد جناب آقای دکتر همتی هدف ما از اجرای FATF تامین منافع ملی کشورمان است. اما موارد ذکر شده همگی نشان می دهد کشور اسلامی مان با دادن هزینه ی ای گزاف یعنی تحمل هزینه های شدید اقتصادی و سیاسی، به احتمال قوی هیچ گونه مزیتی دریافت نخواهد کرد. آیا اینگونه بناست منافع ملی تامین شود؟
با ذکر این نکات، جنبش دانشجویی به نمایندگی از ملت ایران در مسند پاسداری از آرمان‌ها و با دغدغه و نگاه به سرنوشت و عزت و مصالح عمومی کشور، از اعضای مجمع و رأساً جنابعالی انتظار دارد در بررسی لوایح مربوط به FATF تحت تأثیر جریان‌سازی‌ها و فشارهای سیاسی قرار نگیرد و صرفاً بر اساس بررسی‌های فنی و تخصصی و رعایت مصالح کشور و منافع ملی، به صورت مصرح و شفاف تصمیم‌گیری کند. علاوه بر آن جنبش دانشجویی انتظار دارد اعضای مجمع در صورت به نتیجه رسیدن هرگونه تصمیمی در این موضوع، در صحن دانشگاه حاضر شده و به پرسش های دانشجویان در این مورد به طور شفاف پاسخ دهند.