نامه هشت بسیج دانشجویی دانشگاه‌های تهران خطاب به رئیس صداوسیما و وزیر کار پیرامون شفافیت جلسات شورای عالی کار

بسمه‌ تعالی

جناب آقای دکتر احمد میدری
وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی

سلام علیکم

با احترام، همان‌گونه که مستحضرید، شورای عالی کار به‌زودی جلسات خود را برای تعیین حداقل دستمزد کارگران در سال آینده آغاز خواهد کرد. تصمیمی که بر معیشت و سرنوشت میلیون‌ها کارگر و خانواده‌های آنان تأثیر مستقیم دارد. اما متأسفانه روند تعیین دستمزد طی سال‌های گذشته، بدون در نظر گرفتن واقعیت‌های اقتصادی و معیشتی مردم، در فضایی غیرشفاف و پشت درهای بسته صورت گرفته است. نتیجه این فرآیند، شکافی عمیق میان حداقل دستمزد مصوب و هزینه‌های واقعی زندگی کارگران بوده است.

آمارها نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر، رشد هزینه‌های زندگی چندین برابر افزایش دستمزدها بوده است. قیمت مسکن، کالاهای اساسی، خدمات درمانی و حمل‌ونقل با سرعتی سرسام‌آور افزایش یافته، درحالی‌که حقوق کارگران همچنان در سطحی باقی مانده که تأمین حداقل‌های معیشتی را نیز دشوار کرده است. در چنین شرایطی، روند تعیین دستمزد نه‌تنها باید با شفافیت کامل انجام شود، بلکه باید با مشارکت و اطلاع کامل کارگران از جزئیات مذاکرات همراه باشد.

اما واقعیت این است که تاکنون، کارگران هیچ‌گاه از روند دقیق مذاکرات شورای عالی کار و استدلال‌های مطرح‌شده در جلسات این شورا مطلع نبوده‌اند. اینکه سرنوشت معیشت میلیون‌ها کارگر در جلساتی پشت درهای بسته و بدون اطلاع جامعه کارگری رقم بخورد، رویه‌ای ناعادلانه و غیرقابل‌قبول است. کارگران حق دارند بدانند که چه کسانی در مورد افزایش حقوق آن‌ها تصمیم‌گیری می‌کنند، چه استدلال‌هایی در این مذاکرات مطرح می‌شود، چه افرادی از حقوق آنان دفاع می‌کنند و چه کسانی در برابر افزایش عادلانه دستمزدها مقاومت می‌کنند.

از این رو، بسیج دانشجویی هشت دانشگاه تهران، به نمایندگی از جامعه دانشجویی انقلابی، خواستار پخش زنده جلسات شورای عالی کار از صدا و سیما و انتشار رسمی مذاکرات این شورا هستیم.

تصمیم‌گیری درباره حداقل دستمزد، یک مسئله صرفاً فنی و اقتصادی نیست، بلکه موضوعی کاملاً اجتماعی، سیاسی و مرتبط با عدالت اجتماعی است. از این منظر، پنهان‌کاری در روند این تصمیم‌گیری به‌هیچ‌وجه قابل‌قبول نیست. شفافیت در مذاکرات شورای عالی کار، حداقل‌ترین گامی است که می‌توان برای رعایت عدالت و حفظ حقوق کارگران برداشت.

اما سؤال اساسی این است: اگر ادعا می‌شود که تصمیمات شورای عالی کار بر مبنای عدالت و منطق اقتصادی گرفته می‌شود، پس چرا این جلسات باید به‌صورت غیرشفاف و پشت درهای بسته برگزار شود؟

اگر دولت مدعی دفاع از حقوق کارگران است، اگر نمایندگان کارگری واقعاً دغدغه کارگران را دارند، و اگر کارفرمایان استدلال‌های منطقی در برابر افزایش دستمزد دارند، چه دلیلی برای پنهان‌کاری وجود دارد؟

پخش زنده جلسات شورای عالی کار از صدا و سیما و انتشار رسمی مذاکرات آن، حداقل‌ترین اقدامی است که می‌توان برای رعایت حقوق کارگران و تحقق عدالت اجتماعی انجام داد.
این درخواست نه‌تنها یک مطالبه دانشجویی، بلکه مطالبه میلیون‌ها کارگر است که سال‌هاست صدای آن‌ها در این مذاکرات نادیده گرفته شده است.

امید است که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اجرای این مطالبه، گامی مؤثر در جهت تحقق عدالت اجتماعی، تقویت اعتماد عمومی و دفاع از حقوق قشر زحمتکش کارگر بردارد.
جریان دانشجویی، به‌عنوان وجدان بیدار جامعه، این مسئله را با دقت دنبال خواهد کرد و انتظار دارد که این مطالبه حداقلی، هرچه سریع‌تر مورد توجه قرار گیرد.

والسلام علی من اتبع الهدی