خود FATF چه میگوید
دو موضوع اساسی و مهم برای FATF تولید اطلاعات صحیح مالی و همچنین به اشتراک گذاری آن اطلاعات است.
در بیانیه تفسیری توصیه شماره ۴۰، بندهای ۶ و ۱۰ و همچنین بیانیه تفسیری توصیه شماره ۲۴ به این موضوع اشاره شده به عنوان مثال FATF به صورت کاملاً صریح و روشن در بند ۷ بیانیه تفسیری توصیه شماره ۴۰ بیان کرده است مراکز اطلاعات مالی(FIU) بدون در نظر گرفتن محدودیت‌های قضایی ، قانونی و دولتی قادر باشند تا به تبادل اطلاعات با یکدیگر بپردازند.در بند ۳۱ برنامه اقدام مخصوص ایران آمده است که ایران باید در حوزه همکاری‌های بین‌المللی در زمینه تبادل و اشتراک گذاری اطلاعات مربوط به ذینفعان واقعی تضمین بدهد.
شرایط خاص ایران
طبیعتاً کشوری که تحت تحریم‌های مالی و بانکی قرار می‌گیرد نمی‌تواند رابطه رسمی برقرار کرده و در نتیجه به مخفی کردن راه‌ها و ذینفعان واقعی در حوزه تراکنش‌ها و مبادلات بین‌المللی می‌پردازد. یعنی دور زدن تحریم‌ها با ایجاد بستری غیر رسمی و بصورت تراستی ،
بدیهی است که در این شرایط که ایران تحت تحریم‌های آمریکا قرار دارد و با وجود تحریم های ثانویه بدیهی است که افشای این اطلاعات و قرار دادن آنها در اختیار سایر کشورها زمینه مسدود سازی این مسیرها را برای کشور فراهم می‌کند.
نظر امریکایی ها
همانگونه که ریچارد نفیو کارشناس تحریم و یکی از طراحان تحریم ها علیه ایران در یادداشت خود در موسسه واشنگتن با نام “احیای فشار حداکثری بر ایران گفتن آسان‌تر از انجام دادن” به این نکته اشاره می‌کند که با استفاده از نهاد FATF می‌توان تحریم‌ها را موثرتر و هدفمندتر کرد.
نتیجه
بر این‌اساس هر تعهد و معاهده‌ای که احتمال کشف راه‌های دور زدن تحریم‌ها را به دنبال داشته باشد برای کشور که در حوزه‌های اقتصادی ، امنیتی و اجتماعی مورد تهدید است بسیار آسیب پذیری کشور را بالا می‌برد.
پیوستن به این معاهده نه تنها شرایط را بهبود نمی‌بخشد بلکه کشور را با چالش‌ها و مشکلات جدید روبرو می‌کند پس بنابراین باجود تحریم‌های موجود پیوستن به FATF راه مفیدی برای ما نخواهد بود و حتی با خروج از فهرست سیاه FATF که آن هم با وجود کشور هایی مثل آمریکا و اسرائیل بعید بنظر می‌رسد باز هم آورده خاصی در اختیار ایران قرار نخواهد گرفت بنابراین بدون رفع تحریم ها پیوستن به FATF سودی نخواهد داشت.