«توافق قرن» یا «معامله قرن» اصطلاحی است که از ابتدای به قدرت رسیدن دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا وارد ادبیات رسانه‌های سیاسی شده و به طرح دولت کنونی آمریکا برای برقراری صلح در خاورمیانه و پایان دادن به نزاع فلسطینی- اسرائیلی اشاره دارد که برگزاری اجلاس اقتصادی منامه در ماه آینده میلادی اولین قدم اجرای آن به شمار می‌رود.

مفاد معامله قرن: مقامات آمریکایی تاکنون هیچ اظهارنظر رسمی و قطعی در مورد مفاد این طرح ننموده و رسانه‌های مختلف تنها به انتشار گمانه‌زنی‌های مطرح‌شده در این مورد پرداخته‌اند که از سوی برخی منابع و بدون اشاره به هویت آنان مطرح می‌شود امّا مسئلۀ مشهود و غیرقابل‌انکار در اظهارات مقامات آمریکایی عدم اشاره به تشکیل کشور مستقل فلسطینی و احقاق حقوق فلسطینیان ازجمله تعیین سرنوشت و بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین‌های خودشان است امّا در مقابل بر تأمین امنیت رژیم صهیونیستی تأکید فراوانی داشته‌اند. بر اساس آخرین خبرهای منتشرشده در این زمینه مهم‌ترین محورهای طرح صلح آمریکا عبارت‌اند از:

  1. تثبیت تسلط رژیم صهیونیستی بر قدس و سپردن اداره آن به مقامات این رژیم با شیوه‌های مختلف.
  2. ادامه فشار بر فلسطینیان برای ترک سرزمین‌های خود.
  3. اعطای کمک مالی به فلسطینیان برای بهبود اوضاع اقتصادی غزه و تأمین زیرساخت‌های آن از طریق احداث فرودگاه، بندر، شهرک‌های صنعتی و … .
  4. خلع سلاح غزه و تحویل کامل تسلیحات نیروهای مقاومت به کشور مصر.
  5. تأکید بر ادامه شهرک‌سازی در کرانه باختری و اتصال تجمعات شهرکی به یکدیگر.
  6. اسکان آوارگان در کشورهایی که هم‌اکنون سکونت دارند و اعطای غرامت به آنان.

پیامدهای اجرای معامله قرن برای مسئله فلسطین: 

  1. الحاق رسمی بخشی از کرانه باختری به اراضی اشغالی 1948.
  2. انحلال احتمالی تشکیلات خودگردان به دلیل مخالفت با معامله قرن و بحرانی شدن اوضاع کرانه باختری.
  3. منتفی شدن کامل تحقق راه‌حل دو دولتی.
  4. افزایش شهرک‌سازی و تثبیت حاکمیت رژیم صهیونیستی بر شهرک‌های موجود در کرانه باختری.
  5. بی‌اعتنایی به‌حق بازگشت آوارگان فلسطینی و حق تعیین سرنوشت فلسطینیان.
  6. به رسمیت شناخته شدن (کشور اسرائیل) و مشروعیت بخشیدن به اشغالگری صهیونیست‌ها که انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی مقدمه آن محسوب می‌شود.
  7. حل‌وفصل کامل مسئله فلسطین و فراموشی حقوق ملت فلسطین.
  8. تضعیف محور مقاومت و مبارزه علیه رژیم صهیونیستی.
  9. عادی‌سازی کامل و علنی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی به‌عنوان (کشوری) رسمی.

پیامدهای اجرای معامله قرن برای ایران: 

  1. از دست رفتن زمینه‌های مبارزه با اسرائیل در کرانه باختری به دلیل خلع سلاح مقاومت و بی‌تأثیر شدن آن به‌عنوان تنها اهرم تأثیرگذار ایران در عرصه فلسطین.
  2. از بین رفتن تهدیدات رژیم صهیونیستی در جبهه جنوبی و تمرکز این رژیم بر جبهه شمالی و تهدید بیش‌ازپیش دستاوردهای ایران در سوریه و لبنان.
  3. افزایش تهدیدات ناشی از عادی‌سازی روابط کشورهای عربی به‌ویژه کشورهای حوزه خلیج‌فارس با رژیم صهیونیستی و اتحاد آنان علیه ایران.
  4. تقویت بیشتر نگاه ایران هراسی و موفقیت محور غربی- عربی- عبری در تثبیت دیدگاه تقدم تهدید ایران بر رژیم صهیونیستی با به رسمیت شناخته شدن این رژیم در اراضی فلسطین.
  5. تحقق بخش قابل توجهی از سیاست‌های آمریکا در جهت کاهش نفوذ ایران در منطقه غرب آسیا و تمرکز بر حضور ایران در دیگر کشورهای این منطقه.