نوح علیه السلام 900 سال اقدام به دعوت به حق و یکتاپرستی نمود.؛ اما جز عدهای قلیل به وی ایمان نیاوردند و بقیه هنگامی که «حتى إذا جاء أمرنا وفار التنور قلنا احمل فیها من کل زوجین اثنین» واقع گشت، از میان رفتند. نمرودیان با منجنیق ابراهیم علیهالسلام را به میان آتش انداختند اما آتش باز بر خلیل الله گلستان شد. فرعون و اصحابش که ادعای «أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَى» را داشتند در کام نیل فرو رفتند و باز هم پیروزی از آن مستضعفان بود. با ظهور حضرت ختمی مرتبت (ص) امید مستضعفین به پیروزی نهایی بیش از پیش گشت و در غدیر خم اکمال دین و اتمام نعمت نه بر شیعه که بر تمامی خلق جهان پایههای حق و حقیقت استوار گشت. اما جبهه باطل در این بین بیکار ننشستهاست و فجایعی مانند کوچه بنیهاشم را در مدینه به بار آوردند. زنازادگان وقاحت را از این هم فراتر برده و در روز عاشورای سال 61 هجری پسر دختر رسول خدا را به فجیعترین وضع ممکن به شهادت رساندند؛ اما این خون نهال حق را آبیاری نمود و دعوای میان حق و باطل، ایمان و کفر، استضعاف و استکبار را جدیتر نمود. جریان حق در طول دوره 250 ساله امامت در شرایط مختلف حق تبیین و توضیح میداد، اما طواغیت و دیوصفتان عالم هربار در پوششی انسان کامل، مظهر حق بر روی زمین، اسوه و الگوی زندگی را از میان بردهاند چرا که خود میدانند با نورافشانی حق جایی برای باطل نخوهد ماند.
جریان باطل چون قوام و ریشهای ندارد همیشه درصدد از بین بردن جریان حق بوده تا ضعف و نقصان خویش آشکار نگردد و به این صورت بر مردمان حکومت کرده و از جهل ایشان استفاده کردهاست.
نکته آنکه دعوای حق و باطل امری تمامناشدنی و انکارناپذیر است و اشتباه راهبردی در این میان ماندن در مصادیق است. باطل زمانی خود را در لباس سامری، دیگر زمان در پوشش اصحاب سقیفه، هنگامی در وجهه خوارج، هنگامهای در لباس علمای دین و زمانی خود را در پوشش داعش و آلسعود نشان میدهد. اما مومن باهوش است و گیر مصادیق نمیافتد چرا که میداند همه اینها را جریان باطل حمایت و پشتیبانی میکند و هنر آن است که در هر عصر و زمانی شیطان و طاغوت زمان خود را شناخت.
یادمان باشد داعش و آلسعود بازیچه و دلقک استکبار هستند و دراین میان دشمن اصلی کس دیگری است. طاغوتی که در زمان حاضر شیطان بزرگ و آمریکای جهانخوار است و یادمان باشد که پیر جماران به ما یاد داد که «هرچه فریاد داریم بر سر آمریکا بکشیم». حواسمان باشد مرگ بر داعش و مرگ بر آلسعود جای مرگ بر آمریکا را در روزگار تدبیر و امید نگیرد.