«گاهى بعضى در داخل – برخى از چیزهایى را که جلوى چشم هم هست، انکار میکنند. یعنى کارى انجام گرفته، جلوى چشم است، همه مى‌بینند، منعکس شده، این را دوست دارند انکار کنند… همه فهمیدند که رئیس جمهور محترم و همکارانشان در دولت، حجم کارشان بسیار بالا و پرشتاب نسبت به همه‌ى دوره‌هاى دیگر بود و هست.» بیانات امام خامنه ای – 23/4/1392
«دولت کنونى هم نقاط قوّت فراوانى دارد، گیرم نقاط ضعفى هم وجود دارد. کدامِ ما در کارکردمان، در عملمان، نقطه‌ى ضعف نداریم؟ نقاط قوّت را هم باید دید. کارهاى مهمى در کشور انجام گرفته است. خدماتى که شده، کارهاى زیربنائى‌اى که انجام گرفته، سازندگى‌هایى که انجام گرفته، اینها را نباید ندیده گرفت. اینها در اظهارات نامزدهاى محترم، غالباً ندیده گرفته میشد. چقدر خوب بود وقتى که مثلاً معضل اقتصادى را بیان میکنند، گرانى و تورم را بیان میکنند- که البته اینها واقعیت هم دارد- در کنارش کارهایى که انجام گرفته است، زحماتى که کشیده شده، اینها را هم بیان میکردند. اینجور برخورد کردن، انصاف است. انسان بایدهم جهات مثبت را ببیند، هم جهات منفى را ببیند.» بیانات امام خامنه ای – 5/4/1392
علیرغم تأکیدهای مکرر امام امّت مبنی بر انصافداشتن در برخورد با دولت، دیدن نقاط قوّت و نقاط ضعف در کنار هم، توجه به حجم بسیار بالای خدمات دولتهای نهم و دهم؛ متأسفانه برخی مریضدلان و روشنفکرنماها که هشتسال است دائماً در رسانههای خود[در روزنامههای زنجیرهای، در سایتها و…] منفیبافی و سیاهنمایی میکنند، دوست دارند تخم یأس و تاریکاندیشی را در دل مردم بکارند، خدمات دولت را نادیده میگیرند؛ فقط و فقط به نقاط ضعف میپردازند.
اوج این سیاهنماییها در تبلیغات نامزدهای انتخابات 92 مشاهده شد. آقای «فرمانده دوران جنگ» طوری سخن میگفت که گویی ما در جهنّم زندگی میکنیم و در این هشت سال، هیچ اتفاق مثبتی نیفتاده است. آقای «معاون اول دولت اصلاحات» ضمن بدگویی و بیانصافی نسبت به هشتسال اخیر، با کمال افتخار از کارنامه دوران اصلاحات دفاع میکرد! آقای «وزیر خارجه دوران جنگ و سازندگی» هم ضمن دفاع از عملکرد خود در دیپلماسی دوران جنگ و قهوه خوردن با میتِران، سیاستخارجی این دولت را که بارها مورد تأیید رهبر انقلاب قرار گرفته، افراط و تندروی مینامید؛ آقای دیگری هم از عملکرد خود در مذاکرات هستهای و تعلیق غنیسازی و پلمپ نیروگاه اتمی[با کمال افتخار] دفاع میکرد و سیاست خارجی فعلی را افراط و تنشزایی عنوان میکرد. مسابقه گذاشته بودند برای سیاهنمایی. آنقدر تلقین کردند که ما بدبختیم، ما بیچارهایم، همه چیز در این چندسال از بین رفته، که نهایتاً برخیها هم باورشان شد، برخی هم به تردید افتادند.
کسانی که در دوران ریاست و مدیریت خود، تورم 50 درصدی را داشتند، حالا در لباس دلسوزی برای مردم، از گرانی و تورم امروز مینالند؛ کسانی که در دوران مدیریت خود، سایهی خفقان و سرکوب را بر مطبوعات و رسانههای منتقد خود حاکم میکردند، امروز از آزادی بیان حرف میزنند؛ کسانی که در دوران ریاست خود، دادگاه میکونوس آلمان[متّهم شدن و ممنوعالخروج شدن رئیسجمهور وقت] و قانون تحریم داماتو و… را تجربه کردند، از سیاستخارجیِ فعالِ امروز که به اذعان دشمنان، ایران را تبدیل به یک قدرت جهانی کرده است، انتقاد میکنند؛ کسانی که در دوران مسئولیت خود، حتی یکبار هم به میان مردم نیامدند، حالا هِی دم از مردم و مشکلات مردم و جوانها میزنند. چطور باور کنیم که بعضی از این آقایان مطیع رهبرند؟ چطور قبول کنیم که بعضی از اینها در پی خدمتند، نه قدرت؟
وقتی آمار خدمات و عملکرد از سوی دولت مطرح میشود، با کمال وقاحت تهمت دروغگویی میزنند و در آمار رسمی کشور خدشه میکنند. این آمار و ارقام، همان آمار و ارقامی است که توسط «مرکز آمار» و «بانک مرکزی» و سایر نهادهای رسمی در همهی دورههای گذشته توسط دولتهای وقت مطرح میشد و امروز هم به همان صورت است. لذا با زیر سؤال بردن این آمارها، گذشتهی خودشان را هم زیر سؤال میبرند؛ و تبعاً آمارهایی هم که توسط دولتهای آینده قرار است مطرح شود، بیاعتبار خواهدبود[تهمتدروغزدن که کار سختی نیست؛ مخالفان دولتهای بعدی هم میتوانند چنین برخوردی کنند].
رهبر انقلاب اسلامی بارها هشدار دادهاند که در گزارشهای عملکرد مسئولان قوا، تشکیک نکنید. بنابراین آمارهایی که از خدمات و پیشرفتها مطرح میشود، کاملاً معتبر و مورد اعتماد هستند. ضمن اینکه برخی از ارقام هم توسط سازمانها و نهادهای بینالمللی[مثل سازمان تجارت جهانی”WTO”، صندوق بینالمللی پول”IMF” و…] مطرح میشود.