این انقلاب در هر مسندی به عمار نیاز دارد… معاویه صفتان زیادند و زبیر و طلحه‌هایی در طمع پست و جاه و مقام، در اندیشه ضربه زدن به حیثیت نظام هستند. و همواره جنگ و مصاف بین جبهه حق و باطل در جریان است و باید دانست در کدام جرگه قدم برمی‌داریم!
اکنون که فرصت رقابت برای همه گروه‌ها و جریان‌های سیاسی فراهم آمده، بهتر است ما برای آینده ایران هم بیشتر به فکر باشیم و هم بیشتر هراس از دست دادن موقعیت اساسی ریاست جمهوری داشته باشیم. چرا که این دوره از حساسیت بالایی برخوردار است که نباید ساده انگاشت و گفت انشاالله که گربه است!
دیگر باید فاتحه دوران شوم اصلاحات را خواند و نباید گذاشت بار دیگر با رنگ بازی‌ها و با کلمات بازی کردن‌ها، مردم را فریب دهند و جای خدمت، فرهنگمان را بفروشند تا از فرق سر تا نوک پا غربی بیندیشیم و زندگی کنیم! دیگر نباید گذاشت فتنه‌گرانی که در برنامه‌های آشوب‌های خیابانی دست داشتند به سر قدرت بیایند و ادعای خدمتشان گوش فلک را کَر کند! آن‌ها اگر قصد خدمت رسانی به مردم داشتند، بیهوده قانون را زیر پا نمی‌گذاشتند و فرمانِ بریزید به خیابان‌ها سر نمی دادند!
آن‌چه که مسلم است و نیز برای ما مسجل آمده، باید پس از دوران عدالت‌محور، دورانی پدید آید که ضعف‌های آن دوران را جبران و نیز بر قوت این واژه همه پسند بیفزاید. مهم این است که فردی که برای عرصه انتخابات احساس تکلیفی کرده و خود را به عنوان نماینده مردم در امور داخلی و خارجی تلقی می‌کند، طبق شرایط امروزی انقلاب در حرکت باشد و چون دیگرانی به فکر سازش با آمریکای جنایتکار و خون‌آشام نباشد، بلکه قدرتمندتر از دوره‌های قبل بر روی مذاکره منطقی- اگر منطقی داشته باشند- پافشاری کنند و نه تنها دور میز نشستن‌هایی که نتیجه‌ای جز خاری و پست و حقیر شدن کشورمان در برابر سران کفر ندارد!
و نیز آن‌چه که پیرامون عدالت‌محوری مهم تلقی می‌شود، بازاندیشی و بازنگری و ترویج گفتمان و متن والای انقلاب اسلامی است که با%D